sábado, 28 de mayo de 2016

AUZO KIDEAK


Merkataritza kaletik geltokiko haur eskolaraino, ehun bat metroko kalea da Doleak kalea. Kale arrunt bat da, zerbait aipatzekotan landareak dira aipagarri, iskin eta txoko guziak lorez estaliak baitaude. Munduarekin ongi komunikatua, berrehun metrotara Frantziako tren sarea, Europa osorako atea, ondoan “topoa” Euskal Herrian iparra eta hegoa batzen dituen garraioa.

Doleak zazpigarrenean suertaturik, kale bereko laugarrena dut parez-pare. Eraikin sinple bat da, lau pisu, eta solairu bakoitzean bizitza bi dituena. Lehendabiziko solairuko, eskuin aldean Xiberoako bikote bat bizi da, Parisen egiten dute lana astean hiru egun, joan etorria trenez eginez. Ezker aldeko bizitzan etorkin musulman bat bertako neska gazte batekin ezkondua bizi da. Hiru urte dira ezkonduak eta hirugarren umearen zain dago emakumea. Senarrak erran dio nona beloa jarri behar duen, baina oraindik ez da ongi moldatzen, nonbait beloak irrist egiten dio eta kopetako bilo batzuk ageri zaizkio batzuetan. Etxean ez dauka ispilurik, Koranak debekatzen duelako, eta beirazko etxeko sotoko ateari begira egiten du neskak beloa behar den bezala atondu. Bigarren solairuan, eskuin aldean ikastolako maisu bat bizi da, seme bat dauka, eta bikotea haurdun dago. Lau bat urteko semeari balkoian baratzea jarri dio, tomateak eta litxiak ekoizten ikasten ari da mutikoa. Ezker aldekoan “Santi” eta ez Santiago bizi da, hegoaldekoa da, eta iparraldeko emakume batekin ezkondua, bi seme dauzkate. Goiz batez poliziak atxilotu eta Interpola-ren aginduz Pariserat eraman zuten, nonbait Italiatik zetorren agindua, Santiago deritzon, Frantzian bizi zen Espainol baten bila zebiltzan, droga kartel baten buru zelakoan. Bederatzi hilabete egin zituen espetxean, eta libro utzi zuten. 60.000 mila euro eman zioten, gaizki egina erremediatzeko. Zortzi urte geroago, lehengoan berriz ere atxilotu dute; nonbait, Frantziak ez zion bere garaian komunikatu Interpola-ari gizonarekin gertatutako errua. Pau-ko epaiaren erabakiaren zain, etxean dago gure Santi. Eta gu paper bat sinatzen; gure laguna ez dela Santiago, gure laguna beti Santi izan dela zin eginez. Euskadiko Orkestrako soinujolea da hirugarren solairuan bizi dena, hau ere etorkina. Bere emaztea ere musikaria, biolina jotzaile maisua. Zelanda Berrikoak dira. Gizonaren arbasoak ingelesak, eta emakumearenak italiarrak. Gizona biolontxelo jotzailea da, eta euskaltzale amorratua. Ez du okasio bat galtzen mintzapraktika egiteko. Seme alaba dituzte eta ikastolan heziak, Ingalaterran eta Suedian ikasten ari dira. Xuban eta Mayi ezkerreko aldean bizi dira, bi haur zoragarriak liburu bete motxila gaten dira ikastolara. Gurasoak beti lanpetuak ez dute balkoia erabiltzen. Teilatupean laugarren solairua, Pariskoak omen giltzainak; ez ditut ezagutzen.                 

No hay comentarios: