AMETSIK GABE...

Atruska, atruska, eta atruska, sudurra muki dario hasi nuen eguna. Hezur guziak minbera, eta burua leher zorian. Hau miseria, pentsatu nuen, larunbata izanik, asteburua etxean egon behar. Euria gogotik ari zuen, eta botika bila atera nintzen. Automobila hartu eta martxan jarri orduko erregairik gabe gelditzen ari nintzela ikusi nuen. Gasolindegian erregaia jarri eta sartu nintzen kaxan ordaintzera, txartela datafonoan sartzerakoan “ez duzu euro millon zozketarako billete bat nahi?” galdetu zidan neska irribarretsu batek. “Berrogeita hamar miloi euroko saria dago, eta billeteak bi euro balio dizu”, erantsiz. Nola erran ezetz, hartu nuen billetea eta botika bila joan nintzen. Hartu nituen egunkariak, laranjak eta limoiak, eta itzuli nintzen etxera. Gero eta gaizkiago, sabelean mina, hilekoa etorri zitzaidala konturatu nintzen. Botika hartu eta ohatzean bururaino estalia, munduko malerusena sentitzen nintzen. Irakurri ezin, telebista jasan ezinik, begiak etsi eta, zoro bat bezala hasi nintzen irabazi behar nituen berrogeita hamar miloi euroekin zer egin asmatzen.

Euskadiko Kutxara joanen naiz lehen bai lehen, leihatilan zuzendariarekin mintzatzea eskatuko dut. Zuzendaria billetea ikustean mutu geldituko zait, urduri, boligrafo bat eskuz esku. Gero, betikoa, diruarekin lortzen ahal dituzten etekinak... eta.. Erroetatik moztu eta tinko erranen diot; ez dut diru gehiagorik behar! Kartila aterako diot eta, bertan sartzeko eskatu. Bai, baina hainbertze diru kartilan... Hasiko zait; bai kartilan, pentsatu eta etorriko naiz, erran eta joanen naiz. Ausnartzera. Behingoz ametsak betetzeko haina diru: Donostian itsaso aitzinean etxe bat erosiko dut, Hernani kalean, terraza eder batekin. Semeak beti erraten dit, nik ez dut ikasi nahi, nik baserri bat nahi dut, ama. Euskal Herriko baserririk ederrena erosiko diot semeari. Alaba argazkilaria, beti dago ganbaran zulo ilun batean sartua; ba, estudio polit bat jartzeko aukera emanen diot. Munduari itzulia bat emanen diogu, sema alaba eta beraien bikoteak, noski. Etxekoen zorrak kitatu eta ez zaizkit kontuak ateratzen, diru soberan gelditzen zait. Bortz anai ahizpei miloi bana eman, haziendarekin kontuak egin eta bertze gainerakoa kartilan utziko dut. Familia guziaren ametsak bete, eta gero zer, pentsatzen gelditu naiz. Nola bizi ametsik gabe?