Martxoak hogeta
hamaika; elurra
gozo-gozo, mendietan txuri, etxe hurbilean erortzen den einean urtzen dena; ortzia
its eta muku. Luze ari zait egiten isolamendua; nire baitan gibelat egiten hasi
naiz, aitzin ez dudalako deus onik ikusteko modurik.
1791n Iraultzaren lehen konstituzioaren ziriborroa presaka
eta hausnarketa sakonik gabe sinatu zuten Ustarrizko Biltzarraren ordezkariek,
Garat anaiak, Biltzarrak biziki protestatu zuen. Gero, 1790n Frantziako mapa
administratiboa berritu eta 83 departamendutan berrantolatu zuten estatua. Ipar
Euskal Herriko hiru lurraldeak eta Bearne “Département
des Pyrénées Atlantiques” deiturikoan
batu zituzten. Aldi honetan bai, Ustarrizko Biltzarrak babes osoa eman zien
Garat anaiei; eta hauek sutsuki egin zuten aurka; konbentzio osoz defendatu zuten Euskal hiru Herrialdeak
departamentu bat osatzearen alde.
Domonique Garat anai zaharrena izan zen beligeranteena, lurralde batean
hizkuntzaren garrantziaz mintzo zena bilkuran; ea lintxatu zuten. Honek Euskal Herriarentzako “Terreur” garaian ondorio latzak ekarriko
zituen, euskaraz mintzatzea sasi-iraultzaletzat hartzen zen, eta hainbat herri
hustu zituzten, bertako biztanleak bertze herrialdetara deportatuz.
1794n …”eta
fanatismoak euskara du mintzo” irakurtzen
ahal zen toxten batean.
Agindu batek,
aristokratak eta fanatikoak talde berea sartzen zituen.
1794ko martxotik urrira Armadak Lapurdiko kontrola
hartu eta hiru bat mila lagun deportatu zituen, mila eta bortz ehun hildako
utziz. Gazte anitz izan ziren hegoalderako bidea hartu zutenak, edo Ameriketara
joan zirenak; Sara, Itxasu edo Askain gisako herri ttikiak era bat hustuz.
No hay comentarios:
Publicar un comentario