HARITZONDOA

Tximinoa zuhaitzetatik beheiti joan eta bi hanketan hasi zen; bi miloi bat urte lehenago izan zen Afrikan. Berrogeita hamar bat mila urte geroago, inork ez daki nola gertatu zen, baina pentsamendua mintzoarekin batu zuen. Sapiens sortu zen. Orduraino lehoi bat zetorrela abisua egiteko bazuten garrasi moduko hizkera bat, lehoinabarra bazen bertze bat... eta horrela ziren babesten. Egun batean Sapiens delako batek lagunari, kontuz ibil hadi, atzo erreka bazterrean lehoi bat ikusi nian eta, erran zion. WhatsApp-a sortu zen. Elkarrekin komunikazioa sortu eta multzoan joan ziren ehizara, intxaur biltzera, edo barazki bila. Komunikazioa izan zelarik zer zen jangarria edo pozoitsua jakiteko. Egunez egiten zuten lan, arratsaldeak, su bazterrean jan, edan eta eletan egiten zuten. Batzuetan gazteek dantzan alaitzen zuten ilunabarra, baina deus gehiago. Aspertu egiten ziren gehienetan. Eta hasi ziren asmatzen, fantasiari utzi zioten bidea. Eguraldia ez zuten konprenitzen, ez zekiten zertaz ziren uholdeak, lehorteak, elurroldeak: eritasunak, izurriteak... Eta Jinkoak asmatu egin zituzten. Bazuten nori negar egin, erregu ortziari, beti baizen urrun Jinkoa ortzi-mugan galdua. Errudun sentitzen ziren, gertatzen zen txar guzia beraien erruz zela uste zuten. Hasi ziren danborra eta txalaparta gogotik jotzen Jinkoen aserrea baretzeko. Jinkoa! Jinkoa! barka gaitzazu gure zorrak!...

Garia landatu... ardiak, zakurra eta oiloak etxekotu... Hamabi mila urteko urtemugan gertatu zen. Landak, baratzeak, artaldeak... zaindu egin behar ziren, eta hesiekin babestu zituzten; etxeak gertu egin zituzten, eta familia sortu. Jabego pribatua sortu zen, eta harekin batera gizon eta emakume arteko harremanak legalizatzeko ezkontza egin zuten asmatu. Emakumea, eta haren umeak bihurtuko zirelarik gizonarenak. Batez ere emaztea,edonork ebatsi ezkero, behor edo ardi baten balio zuena. Ez kezkatu, egoera aldatu da, baina ez hainbertze: ezkontzak badauka herako ohore eta babes bat gure gizartean. Badirudi azken muga beti dela ezkontza; homosexuala edo etereo bazara berdin da ezkondu eta ageriko egin behar dena.

Halaxe ari ginen Maxus eta biok kafetto bat hartzen, gaiari heldu genionean. Batean Maxusek bere asmoak azaldu zizkidan.

Ni ari naun ausnartzen, neska zahar gelditu naun eta naiz eta amorante faltarik ez ukan, uztaiak amesten ditinat. Berriki aditu dinat hasi direla emakumeak bere buruarekin ezkontzen. Soineko txuria eta guzi lagunekin ezkon-bazkaria egiten.

Zer dion? Arritua galde egin nion.

Bai, ezagutzen dinat bat, serioski. Bake epai baten aitzinean sinatu din, eta bere buruari fidelitatea osasunean eta eritasunean zin egin.

Ze, ari haiz horrelako zerbaitetan pentsatzen? Galde egin nion

Ez, aspaldian maitemindua naun haritzondo batekin, or hurbil basoan ezagutzen dudan zuhaitz ederrena dun. Sendoa eta itzal onekoa. Maiz joaten naun, bere ondoan eseri eta irakurtzen; ez dakin ze xarmanki, bakea dagin. Nere ametsa bere ondoan zahartu.

Zer erran gelditu nintzen. Hotzaldia mozteko.

Whiski bat hartuko dinagu? Joan nintzaion botila eta bi edalontzirekin.