ARRATSALDE XARMANTA

Baztango mendietako armarririk gabeko baserri batean

sortua naiz. Herritik urrun, arras urrun. Ama, Maria,

eta Anastasio, aita. Azkurreta baserriaren izena. Aitari

axkurreta erraten zioten, eta ni axkurretaren alaba, beti.

Arratzalde xarmanta izan zen atzokoa, 73 urte geroago liburu bat argitratu dut, eta aitzaki bezala bestatto bat egin dugu. eguraldia lagun, adixkideen xarmarekin eta nire hiloben irriekin..

Udaberri hezean egunak luze, zuhaitzak hosto berritan,

elorria eta intsusa loretan.

Belai eta baratze bazterrak liliz beteak.

Bazkotan soineko berria estreinatu,

anaia ttikia sortu.

Sanjoanetan sagar gorriak jan.

Uztailean uzta;

belar idorra metatu,

arto galdurrua bildu, lizarrak kimatu...

Gaztaina bildu urrian; helduek, morkotsa; haurrek, minauria.

Urra, intxaurra eta eztia.

Beterraba eta arbia...

Argi hastean zerria kurrinka,

goizean, auzoko gizonak sukaldean gosaltzen.

Emakumeak mondongoan, haurrak etxez etxe

txerri puskak ematen.

Aste beteko besta etxean.

Eguberritan elurra, sukaldean beti sua,

ukuiluan aziendak, arditegian ardiak,

oilategian oiloak, zerritegian zerrikumeak eta bargoak.

Behorrak larraineko aterpean...

Txantxangorria atarian ogi apurrak mokoka.

Anai ttikia lau hanketan.

Urteberritan «Urte berri, berri» etxez etxe urtetxa eskean.

Inauteritan mozorro,

Garizuman bijilia, bakailao eta sardina.